(Getuigenis) Diversity and inclusion. Een debat dat dagelijks gevord wordt: wat is het, hoe komt deze tot stand en waar zien we het terug? Judy Vanden Thoren, oprichter van Hybried.be, geeft haar visie op diversiteit en inclusie in het feestcomité.
Diversity is being invited to the party, inclusion is being asked to dance.
Toen ik deze uitspraak voor het eerst las, dacht ik: “Heerlijk” Eindelijk een one-liner die aantoont hoe uitgehold het begrip diversiteit is. Inclusie, ware inclusie is iets anders dan windowdressing. Geniaal in haar eenvoud.
Tot ik me de laatste keer voor de geest haalde dat ik werd gevraagd om te dansen. Eigenlijk niet gevraagd. Gezegd. In het Engels. Tot 4 maal toe. Met twee vriendinnen was ik op een feestje van een dierbare vriend. Een feestje dat hij samen met een aantal andere vrienden van hem organiseerde. Vrienden die wij niet persoonlijk kenden.
Het was vrij vroeg op de avond, de meeste gasten waren nog niet beschonken genoeg om zich op de dansvloer te wagen. En de muziek was niet echt naar onze smaak, dus stonden we ook maar wat te babbelen. Het gesprek werd een eerste keer verstoord door een jongeheer. Hij had duidelijk al wat meer gedronken dan de rest van de aanwezigen. “You have to dance, you have to dance” was zijn boodschap. Hij kreeg een zuinig lachje, we zetten ons gesprek verder. Enkele minuten later: “it’s a party, you have to dance”
Voor zover ik zonder bril kon zien, waren wij drietjes de enige exotisch ogende types op het feestje.
Dat verklaarde alvast zijn keuze voor het Engels, overduidelijk niet zijn moedertaal. Hij kreeg een zuur lachje, we zetten ons gesprek verder. Maar de aanhouder wint moet hij gedacht hebben, want hij kwam een derde en een vierde keer met hetzelfde gebod. Bij zijn vierde poging gaven we aan dat hij ons gerust in het Nederlands mocht aanspreken, waarna hij een stuntelige poging deed om een gesprek te starten. Of iets dat daarop leek. Het was geen vriend van onze vriend. Niemand had hem voor onze assertiviteit gewaarschuwd. En al snel droop hij af.
Het was uiteindelijk de Wu-Tang clan die ons in beweging bracht. Na enkele goeie nummers schakelde de DJ weer over naar gitaarmuziek en was het feestje voor ons voorbij. Maar niet getreurd, op tijd gaan slapen heeft ook zijn voordelen.
Dus sorry, inclusie is meer dan gevraagd worden om te dansen.
Je mag me naar je feestjes uitnodigen. Ik zal misschien zelfs komen. Je mag me vragen om te dansen. Als je het op een correcte manier doet, is er een kans dat ik ja zeg. Wees echter niet verwonderd als ik de muziek niet goed vind, de gasten irritant of het eten niet lekker.
Inclusie, ware inclusie is deel uitmaken van het feestcomité, mee de playlist samenstellen, mee beslissen wie er wordt uitgenodigd en wat er wordt gegeten. In het andere geval blijft het jouw feestje, niet ons feestje.
Meer lezen? Check: https://www.hybried.org
Wil je ook jouw verhaal delen? Pen het neer, lees het opnieuw en overtuig jezelf dat jij een verschil kan maken en iemand kan inspireren. Stuur het dan naar hello@shedidit.be en wij helpen je andere inspireren.